گفتگو با علی‌اصغر بهاری

در این نمونه صوتی، گفتگو با علی‌اصغر بهاری در سن 66 سالگی انجام شده است (حدود سال 1350). از ایشان در مورد سابقه فعالیت هنری و آموزش‌هایی که دیده است سوال می‌شود. در بخشی از صحبت‌ها اشاره می‌شود که “آن زمان که من بچه بودم، کمانچه خیلی زیاد بود، شاید در حدود 50 نوازنده کمانچه در تهران بود. البته تعدادی از آن‌ها سطح بالا بودند و استاد بودند … و البته کمانچه در آن زمان وضع نواختنش غیر از حالا بود” و در ادامه ایشان به تغییرات نوازندگی و ساختمان ساز اشاراتی می‌کنند که شنیدنی است. در بخش دیگری از این گفتگو، ایشان تفاوت‌های اجرایی “قدیم و جدید” را با سازشان به شنوندگان نشان می‌دهند.

به گفته بهاری، چون به دلیل ورود و رواج ویولن در ایران، نوازندگی کمانچه در حال فراموشی بود، به تشویق اساتید موسیقی، در حدود سال 1332 دوباره کمانچه را در رادیو می‌نوازند و این ساز دوباره رونق نسبی پیدا می‌کند.