تصنیف ای کبوتر از آشیان (ای شکسته دل)

دستگاه موسیقی: آواز ابوعطا

شاعر: ملک‌الشعرای بهار

آهنگساز: جهانگیر مراد (حسام‌السلطنه)

متن تصنیف

متن از کتاب سرگذشت موسیقی ایران

ای کبوتر از آشیان کناره کردی / بی‌سبب چرا ترکِ آشیانه کردی / یادی از رفیقانِ آشنا نکردی

زین مکان که با عاشقان در آن چمیدی / از آن چه دیدی

ناگهان چرا سوی دیگران پریدی / ترکِ یارِ نالان و ترکِ خانه کردی

بدگمان گشتم بر تو باری / بی‌وفا نبودی به یاری

در کفِ بازانِ شکاری / به صد زخمِ کاری همانا دچاری

از فراقت من می‌کنم شیون / دلبرِ من نگارین پرِ من نگارین پرِ من

کی بُود جانا کز وفا گردی / همسر من نشینی برِ من

توضیحات

* این تصنیف در ابتدا با شعر زیر سروده شد، اما هنگام ضبط، چون اشعارش مناسب اوضاع روز نبود، شعرهای آن را ملک‌الشعرای بهار عوض کرد که توسط خواننده‌ای به نام ج. ص. [جمال صفوی] در صفحه خوانده شده است. (سرگذشت موسیق ایران، ج1ص209)

ای شکسته دل، عاشقی ز سر به در کن / خون شدی ازین رهگذر بیا حذر کن

لب ببند و زین یک فسانه مختصر کن

زان که دلفریبانِ ری وفا ندارند، صفا ندارند / خوشگلند و زیبا ولی حیا ندارند

چاره خود ای دل تو از رهِ دگر کن

گُل‌رخانِ ری بی‌شمارند / چون وزیرانش کهنه‌کارند

جز خیانت کاری ندارند / همه زیر بارند

این جفاکشی مردم آزاری / کشته ما را (جانم) کشته ما را

(ببم) کشته ما را

کی شود باری کین سیه‌کاری / حال ما کند آشکارا

برخی منابع صوتی، تصویری و نوشتاری

** اگر این تصنیف را می‌توانید با سازتان بنوازید، آن را در ویدیویی آموزش دهید و برای سازگاه بفرستید (اطلاعات بیشتر)