تُم ضربه‌ایست که به ناحیه مرکزی تمبک نواخته می‌شود و طرز نواختن آن به این صورت است که دست راست با کمک ساعد از مچ حرکت کرده و در وسط پوست فرود می‌آید. در این حالت کف دست به داخل حالت برآمده دارد و نباید ضربه با نوک انگشتان نواخته شود.

پِلَنگ ضربه‌ایست شبیه به بشکن زدن با دو انگشت سوم (بِنصِر) و شست و با دست چپ در ناحیه کناره به پوست ساز وارد می‌شود. عمل بشکن‌زدن با سایر انگشت‌ها و به کمک انگشت شست نیز امکان‌پذیر است.

اشاره ضربه‌ای حاصل از انگشت اول (سَبابه) و دوم (وُسطی) دست چپ است که در ناحیه میانه پوست فرود می‌آید. ضربه را انگشت اول پس از عبور از انگشت دوم به پوست ساز وارد می‌کند.

ریز به ضربه‌های مساوی گفته می‌شود که به طور سریع و متناوب به کمک انگشتان دو دست اجرا شوند. گاه ریز با ده انگشت نیز اجرا می‌شود.

سایر اصطلاحات متداول در تمبک‌نوازی عبارت است از: ریزپلنگ، ریزشلاقی، پیش ریز، روی چوب، ریز ناخنی، گرفته و … . (از کتاب آموزش تمبک با همکاری حسین تهرانی)