کمان یا آرشه کمانچه از موی دم اسب ساخته می‌شود و برای ایجاد چسبندگی و تولید صدا باید به ماده‌ای آغشته شود. در قدیم از صمغ درخت حسن‌لبه استفاده می‌شده است. این گیاه در ایران هم پیدا می‌شود. پس از آشنایی ایرانیان با موسیقی غربی و از جمله ویولن، کُلیفون (colophon)  که برای آرشه ویولن استفاده می‌شد، جایگزین صمغ پیش‌گفته شد. کلیفون یا رِزین نیز از صمغ یا شیره درختان تهیه می‌شود و سخت و زردرنگ است. هر از گاهی موی کمان یا آرشه باید به این ماده آغشته شود تا زبر شده و چسبندگی بیشتری به سیم‌های کمانچه داشته باشد تا صدای واضح‌تری تولید شود.