سه‌تار شامل کاسه (گرد یا گلابی شکل)، صفحه چوبی، دسته، شیطانک، سیم‌گیر، سرپنجه، گوشی، خرک و پرده (دستان) است. معمولا آن را با ناخن می‌نوازند و حجم صدای نسبتا کمی دارد و از این رو به ویژه تا اواخر دوره قاجار بیشتر ساز خلوت موسیقیدانان بوده و در مجالس انس و دوستی نواخته می‌شده است. سه‌تار تا همین اواخر 3 سیم داشته و اوایل قرن حاضر، مشتاق علیشاه سیم چهارم را به ساز اضافه کرد که به سیم مشتاق شهرت دارد.