توضیحات

کتاب تئاتر تجربی از استانیسلاوسکی تا پیتر بروک

کتاب «تئاتر تجربی» نوشته‌ جیمز روز اونز یکی از مهمترین کتاب‌ها در زمینه‌ی جریان تئاتر مدرن است که چاپ دوازدهم آن با ترجمه مصطفی اسلامیه در سال 1398 منتشر شده است. نویسنده کتاب در مقدمه خود را چنین آغاز می‌کند که «تجربه‌کردن یورش بردن بر ناشناخته است- چیزی است که فقط پس از وقوع می‌توان چارچوبش را مشخص کرد.»

هر یک از چهره‌های مهم این کتاب، امکانات تئاتر را، به عنوان یک هنر، گسترش داده‌اند و برای هر یک از آنان تجربه معنایی متفاوت داشته است. برای استانیسلاوسکی به معنای اهمیت بازیگر بوده، حال آن که برای کریگ بازیگر در عمل غیرضروری بوده و در عوض امکانات صحنه‌ای تئاتر اهمیت داشته است. میرهولد و راینهارت بر اهمیت کارگردان تأکید داشتند و آپیا بر استفاده از نور. برشت، همچون استادش پیسکاتور، سروکارش با کشف سرشت آموزشی تئاتر بود. آرتو، مثل استانیسلاوسکی معتقد شد که تئاتر باید آن اشاراتی را که در ورای کلمات است منعکس کند نه واقعیت هر روزی طبیعت را.

ا

بیشتر آنچه به وسیله پیشتازان قبلی پیش‌بینی شده بود، بعدها در رقص مدرن آمریکایی تجسم واقعی یافت، در حالی که تئاتر آلوین نیکلائیس از بسیاری جهات نشان‌دهنده ترکیبی از مفهوم تئاتر بی‌کلام آرتو و تصور کریگ از توده‌های انتزاعی متحرک است. گروتوفسکی، پیتر بروک و یوجینو باربا هم عاقبت مانند کوپو به جوهر تئاتر بازگشتند: به ارتباط زنده بین بازیگر و تماشاگر.

کتاب «تئاتر تجربی» منبعی غنی از آموزه‌ها برای دانشجویان تئاتر و هنرجویان بازیگری، کارگردانی، حرکت، و سایر رشته‌های هنرهای نمایشی است. نویسنده با معرفی بهترین آثار آوانگارد دوران معاصر، تصویر روشنی از سیر تحول هنر تئاتر ارائه می‌کند. بخش‌هایی از کتاب به هنر رقص مدرن اختصاص یافته و تجربیات هنرمندان پیشرو در این رشته چون مارتا گراهام و آنا هالپرین را مورد بررسی قرار داده است. نویسنده در فصل یازدهم با عنوان سهم رقص مدرن می‌نویسد: مارتا گراهام به عنوان یک طراح رقص، یک بازیگر و یک درام‌پرداز، در تئاتر نخستین زنی شده است که سهم عظیم و به‌طرز شگفت‌آوری گوناگون در پیشرفت تئاتر داشته است.

 

این کتاب توسط انتشارات سروش منتشر شده است. برای خرید کتاب از فروشگاه سازگاه – تخصصی هنر و موسیقی – اقدام کنید.