کتاب هفتاد و دو مبنای تنبور

کاکاوندی در خصوص انتشار کتاب هفتاد و دو مبنای تنبور عنوان کرد.: «بنده بر آن شدم تا در کتاب، به موضوعاتی از قبیل: بُعد، وسعت صوتی، تریکورد، بستر صوتی، گام بالقوه، تتراکورد، تعریف مقام، شناخت مقام‌های تنبور، پنتاکورد و انواع فاصله‌هایی که هم در رساله‌های قدیمی موسیقی در ایران با بیان آن هنگام مطرح شده و هم در موسیقی غربی بیان گشته به صورت اجمالی بپردازم. هدف از انتشار این مکتوب، برای تکمیل راه اصولیِ ارائه‌دادنِ مبانیِ نظریِ موسیقیِ مقامیِ تنبور، برای دانشجویان در نظر گرفته شده است. مبانی و اصول این کتاب براساس کتاب «هفتاد و دو مقام تنبور» آوانگاری مکتب تنبور صحنه است.»

«آواهای موسیقی مقامی تنبور نیز همانند سایر موسیقی‌های نواحی و موسیقی ردیفی از دیرباز، سینه‌به‌سینه، نسل‌به‌نسل، منتقل شده است. اساس همه آنها بداهه بوده. در عصر حاضر به دلیل محدودیت‌های زمانی و حضور مستمر استاد و شاگرد، دیگر نمی‌توان آواها و مقام‌ها را صرفاً سینه‌به‌سینه انتقال داد. از این رو بزرگانی همچون ژان دورینگ، سیدخلیل عالی‌نژاد، علی‌اکبر مرادی، سیدمحمد ذوالنوری و حیدر کاکی به جمع‌آوری و نت‌نویسی مقام‌های تنبور در مکاتب مختلف تأدیه نموده‌اند تا در دسترس آسانتری قرار گیرد.»

«نظام موسیقایی، درگذشتۀ ایران دارای مفاهیم نظری بنیادینی است که در رسالات، پیشینیان به‌وفور به آن پرداخته‌اند. لذا تئوری‌های که در این سال‌ها برای موسیقی ایرانی در نظر گرفته‌اند تمام و کمال بر اساس موسیقی غربی بوده است. همواره خسران نبود تئوری تماماً بومی احساس می‌شد. به همت استادانی همچون حسین علیزاده، هومان اسدی و ساسان فاطمی نبود این مهم با تدوین کتاب «مبانی نظری موسیقی ایرانی» پُر شد.»